Styl Chicago, opracowany przez University of Chicago Press, to jeden z najbardziej uznanych systemów cytowania, szeroko stosowany w humanistyce, historii, literaturze i naukach społecznych. Styl ten oferuje dwa główne systemy cytowania: system notowy (ang. notes and bibliography) oraz system autor-data (ang. author-date). Każdy z nich jest dostosowany do różnych rodzajów prac i preferencji autorów.
System notowy, popularny w historii, literaturze i sztuce, wykorzystuje przypisy lub adnotacje końcowe oraz obszerną bibliografię. Przypisy, umieszczane na dole strony (przypisy dolne) lub na końcu rozdziału/książki (przypisy końcowe), zawierają szczegółowe informacje o cytowanym źródle. Bibliografia na końcu dokumentu zawiera pełne dane wszystkich cytowanych źródeł. Przykład przypisu notowego dla książki może wyglądać tak:
John Smith, History of the World (New York: Penguin, 2020), 123.
Przykład bibliograficznego wpisu dla tej samej książki wyglądałby tak:
Smith, John. History of the World. New York: Penguin, 2020.
System autor-data, preferowany w naukach przyrodniczych i społecznych, umieszcza skrócone odnośniki w tekście, zawierające nazwisko autora, rok publikacji i ewentualnie numer strony. Pełne dane bibliograficzne są umieszczone na końcu dokumentu w formie listy referencyjnej. Przykład odnośnika w tekście:
(Smith 2020, 123).
Przykład wpisu w liście referencyjnej:
Smith, John. 2020. History of the World. New York: Penguin.
Wybór między systemem notowym a autor-data zależy od rodzaju pracy i wymagań wydawcy lub instytucji. System notowy jest bardziej szczegółowy i często preferowany w humanistyce, gdzie kontekst źródła ma duże znaczenie, podczas gdy system autor-data jest bardziej zwięzły i przejrzysty, co jest cenione w naukach przyrodniczych i społecznych.
Formatowanie przypisów w stylu Chicago jest precyzyjne i wymaga uwzględnienia wielu szczegółów, takich jak interpunkcja, kursywa, kapitalizacja i kolejność elementów. Poniżej przedstawione są przykłady cytowania różnych typów źródeł w obu systemach:
Książka w systemie notowym: Przypis: John Smith, The Art of Writing (Chicago: University of Chicago Press, 2019), 45. Bibliografia: Smith, John. The Art of Writing. Chicago: University of Chicago Press, 2019.
Książka w systemie autor-data: Tekst: (Smith 2019, 45). Referencje: Smith, John. 2019. The Art of Writing. Chicago: University of Chicago Press.
Artykuł z czasopisma w systemie notowym: Przypis: Jane Doe, „Modern Literature and Its Impact,” Journal of Literary Studies 15, no. 2 (2020): 78. Bibliografia: Doe, Jane. „Modern Literature and Its Impact.” Journal of Literary Studies 15, no. 2 (2020): 75-90.
Artykuł z czasopisma w systemie autor-data: Tekst: (Doe 2020, 78). Referencje: Doe, Jane. 2020. „Modern Literature and Its Impact.” Journal of Literary Studies 15 (2): 75-90.
Styl Chicago jest wszechstronny i umożliwia cytowanie różnych rodzajów źródeł, takich jak książki, artykuły, rozdziały książek, dokumenty elektroniczne, strony internetowe, raporty, dokumenty rządowe, prace dyplomowe, materiały audiowizualne i inne. Każdy typ źródła ma swoje specyficzne zasady formatowania.
Styl Chicago kładzie duży nacisk na dokładność i spójność cytowania. Ważne jest, aby każde cytowane źródło było łatwo identyfikowalne i możliwe do odnalezienia przez czytelnika. Dlatego autorzy muszą starannie przygotować swoje przypisy i bibliografię, dbając o szczegóły takie jak poprawność danych, odpowiednią interpunkcję i formatowanie.
Przygotowanie pracy zgodnie ze stylem Chicago może być czasochłonne, ale jest to niezbędne dla zapewnienia rzetelności i profesjonalizmu. Wiele narzędzi do zarządzania bibliografią, takich jak EndNote, Zotero czy Mendeley, oferuje wsparcie dla stylu Chicago, co może ułatwić proces cytowania i formatowania.
Styl Chicago to jeden z najważniejszych i najbardziej wszechstronnych systemów cytowania, stosowany głównie w humanistyce, historii i naukach społecznych. Jego dwa główne systemy – notowy i autor-data – oferują elastyczność i precyzję, umożliwiając dokładne i spójne cytowanie różnorodnych źródeł. Styl Chicago jest ceniony za swoją szczegółowość, która wspiera dokładność i rzetelność naukową, czyniąc go niezastąpionym narzędziem w procesie pisania i publikowania prac naukowych.